Yvonne van Mierlo

Als directeur van Blauwhoed Studio geeft Yvonne sinds 2011 vorm aan het creatieve hart van vastgoedontwikkelaar Blauwhoed. De Blauwhoed Studio ontwikkelt strategieën en concepten voor nieuwe projecten en denkt erover na op welke manier cocreatie, communicatie en visuele vormgeving nieuwe bewoners en omwonenden het beste kunnen worden aangesproken en meegenomen. Ook marktonderzoek en datamanagement zijn disciplines in de Studio. 

Yvonne zet zich ervoor in dat welzijn en daarmee gezondheid en geluk van de toekomstige gebruikers en omwonenden geborgd worden in de ontwikkelingen van Blauwhoed. Ook vindt zij belangrijk dat de thema’s natuurinclusiviteit en klimaatadaptie de basis vormen voor nieuwe plannen.    

Eerder heeft Yvonne meerdere leidende functies bij ontwikkelaar AM en producent en leverancier Polynorm groep bekleed. Zo was ze directeur marketing, hoofd marketing services en ontwikkelingsmanager bij AM en was ze manager marketing en productontwikkeling bij Polynorm Bruynzeel en business development manager bij Polynorm NV. Yvonne maakt deel uit van de Raad van Advies van Weverling Groenproviders. 

Sinds 2004 woont Yvonne met haar gezin in Scheveningen en heeft een hechte band met de stad. 

Yvonne studeerde bedrijfskunde (technologie en innovatie) aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, haalde later nog een Master of Real Estate aan de Amsterdam School for Real Estate en volgde recent het executive program Rendement van Geluk aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.  

Platform STAD ging in gesprek met Yvonne om meer te weten te komen over haar perspectief op de openbare ruimte en over haar relatie met de stad Den Haag.

Wat vind jij de belangrijkste thema’s betreffende een goede openbare ruimte vanuit jouw expertise? En wat vind jij een geslaagde openbare ruimte? En waarom?

Nou ja, “geslaagd” is altijd zo’n beetje een cliché. Wat ik belangrijk vind, is natuurlijk dat je je prettig en veilig kan voelen in de openbare ruimte. Dat is de basis. Maar ik wil nog een trapje hoger gaan: Mensen moeten zich ook gelukkig kunnen voelen in de openbare ruimte. Ze moeten er blij van worden, bewust of onbewust. En blij word je van groen en/of van ontmoeten en/of van op een andere manier gestimuleerd worden. Dit kan ook betekenen: gestimuleerd worden om gezonder te leven. 

Een geslaagde openbare ruimte, dat hoeft niet per se de gebouwde omgeving te zijn. Ik word zelf heel blij van het strand in Scheveningen. Dat is natuurlijk ook openbare ruimte. 

En specifiek geslaagd vind ik dan de nieuwe openbare douches, die er zijn neergezet. Je kan na het zwemmen even afspoelen, en je maakt altijd als vanzelf een klein praatje met mensen die je daar tegenkomt. Het is een kleine toevoeging aan de openbare ruimte die spontane ontmoetingen faciliteert. Hier worden mensen nou blij van.

Wat is jouw relatie met Den Haag? 

Ik woon sinds 2004 in Scheveningen. Ik vind de combinatie van strand en duinen met de levendige drukte in de binnenstad en het bijna dorpse karakter van Scheveningen perfect. 

Onze wijk heeft hele brede stoepen. Dat is fantastisch. Je staat heel vaak buiten om nog een praatje te maken met buren, kinderen kunnen op de stoep fietsen en spelen, en mensen kunnen desondanks nog makkelijk langslopen. Ik ben dus een heel gelukkige bewoner van Den Haag. 

Hoe onderscheidt Den Haag zich van andere steden? Waar zou de nadruk moeten komen te liggen in de openbare ruimtes in Den Haag als het aan jou ligt?

Je hebt in Den Haag net als in andere steden heel veel verschillende plekken die ook verschillend aanvoelen.  Den Haag is natuurlijk ook een stad met grote sociaaleconomische verschillen tussen wijken, ook al is dit niet per se een positief kenmerk.

De nadruk zou wat mij betreft moeten komen te liggen op een stevige inzet op klimaatadaptatie, groen en opvang van water, juist ook in de versteende wijken. Je hebt de beroemde regel van 3 – 30 – 300. Er moeten dichtbij je huis minimaal 3 bomen staan, ik vind dat je die vanuit je huis dan ook moet kunnen zien, er moet 30 % van de oppervlakte van de wijk bedekt zijn met boomkronen en je hoeft vanuit je huis maximaal 300 meter wandelen om bij een parkje of recreatief groen te komen. Mijn gevoel zegt dat deze cijfers nog niet overal in Den Haag gehaald worden. Sommige wijken zijn nog best versteend, terwijl anderen juist heel groen opgezet zijn. 

Er leeft ook nog de veronderstelling dat groen duurder zou zijn dan tegels. Daar geloof ik dus niet in. Je kan bijvoorbeeld de goedkoopste grastegels gebruiken om een parkeerplek  net iets groener te laten zijn. En het heeft meteen een positieve impact.

Door groene oplossingen in de openbare ruimte te gebruiken, stimuleer je mensen om dit ook in hun privétuinen te doen. We hebben er vorig jaar een korte film door documentairemaker Rick van der Linden over laten maken. We willen bij Blauwhoed bewoners graag stimuleren om hun privé tuin te vergroenen. Daarvoor kan de openbare ruimte als voorbeeld en inspiratie dienen. Mensen ervaren op deze manier dat een groene omgeving bijdraagt aan hun welzijn.  

Als je Den Haag zou vergelijken met een boek, een film, een kunstwerk of muziek, wat zou dat dan zijn? En welk hoofdstuk of onderdeel vind jij het meest inspirerend?

Oei, dat is een moeilijke maar leuke vraag. Het eerste wat mij te binnen schiet is het boek Ikigai. Het Japanse geheim voor een lang en gelukkig leven van Francesc Miralles en Hector Garcia. Volgens de Japanse traditie heeft iedereen een ikigai, een reden van bestaan. Iedereen heeft iets wat hij waard vindt om voor te leven. Het is mooi om vanuit deze behoefte van mensen naar de stad te kijken. Sommige mensen en in overgedragen zin dus stadswijken zijn er duidelijk nog naar op zoek, ook in Den Haag. In een aantal wijken van Den Haag is dit ideaal al redelijk gevonden. Daar draagt de openbare ruimte aantoonbaar bij aan de Ikigai van mensen. Daarmee maak je echt impact. Ik zie het als aansporing om dit doel ook in andere wijken te bereiken.